Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ 26.12.13


Χρόνια πολλά, όμορφα και χαρούμενα! Και ψύχραιμα – έτσι; Δε θα μας τρελάνουν αυτοί…

Η συνέντευξη τύπου ήταν καλή από πολλές απόψεις:
1.Η άποψη του Συλλόγου, όπως παρουσιάστηκε από τον πρόεδρο, ήταν ξεκάθαρη:
  •        Ο Οργανισμός δεν είναι η εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου ούτε η διορισμένη απ’ αυτόν διοίκηση. Είναι οι ανάγκες που εξυπηρετεί, οι ασθενείς και οι εργαζόμενοι σ’ αυτόν.
  •         Και εκεί επικεντρώνεται η δική μας αγωνία: στο έλλειμμα του ΟΚΑΝΑ λόγω της υποχρηματοδότησης -  στις οριακές συνθήκες λειτουργίας των δομών λόγω ελλείψεων σε προσωπικό, υλικά, χώρους κοκ, στην επακόλουθη  αδυναμία απορρόφησης   νέων ασθενών, στην υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η απαξίωση του Οργανισμού που συντελείται με αυτό τον τρόπο (και επιτείνεται κατά πολύ στην παρούσα φάση) δεν είναι «τυχαία», ούτε απλή «παράπλευρη απώλεια» των μνημονιακών περικοπών : στόχος είναι το κλείσιμο του ΟΚΑΝΑ και το πέρασμα της υποκατάστασης στους ιδιώτες.
  •          Τονίστηκε πως η θεραπεία για μια πολυδιάστατη κατάσταση όπως η εξάρτηση δεν μπορεί να είναι μόνον η χορήγηση υποκαταστάτων, αλλά ολοκληρωμένα προγράμματα – κάτι που ο ιδιωτικός τομέας δεν θέλει  να κάνει (γιατί κοστίζει) και  το ΕΣΥ δεν μπορεί (για τον ίδιο λόγο).
  •         Για το πόρισμα Ρακιντζή, την ανάσυρσή του και την κατευθυνόμενη αρθρογραφία αναδείχθηκε η μεθόδευση και τονίστηκε ότι θα προσφύγουμε στη δικαιοσύνη.
  •          Για τους «καυγάδες» των ημερών, η θέση είναι πως δεν αφορούν εμάς αλλά τη δικαιοσύνη. Αυτό που μας αφορά, και απαιτήθηκε, είναι να προσέχουν πολύ όλοι όσοι εκφέρουν δημόσια άποψη για θέματα που δε γνωρίζουν (όπως η φαρμακοδυναμική και η φαρμακοκινητική της βουπρενορφίνης)  και να μην αναστατώνουν, χωρίς λόγο, χιλιάδες ανθρώπους με τα αυθαίρετα πορίσματα στα οποία καταλήγουν.

Η Δημόσια Τηλεόραση και το MEGA απογοητεύτηκαν, μάλλον, που δε συνεχίσαμε το ξεκατίνιασμα και , παρότι παρόντες, δεν ασχολήθηκαν στη συνέχεια. Κι αυτό, βέβαια, καλό είναι για το νευρικό μας σύστημα – είναι και χρονιάρες μέρες…
3. Ελπιδοφόρα ήταν και η παρουσία θεραπευομένων στη συνέντευξη καθώς και η ξεκάθαρη θέση στήριξης, στην παρούσα φάση, των εργαζομένων και των προγραμμάτων.  Οι καιροί απαιτούν να ξεπεραστεί η εκατέρωθεν δυσπιστία και να μπορέσουμε να συγκροτήσουμε ένα κοινό μέτωπο υπεράσπισης των προγραμμάτων, παρά τις προσπάθειες των διοικήσεων (της απερχόμενης αλλά  -στοιχηματίζουμε- και της επόμενης) να προσεταιριστούν τα μέλη των προγραμμάτων για να εξυπηρετήσουν το επικοινωνιακό τους προφίλ.
4. Στα μείον της παρουσίας μας καταγράφεται η απουσία  εργαζομένων από τις μονάδες (μετρημένοι στα δάχτυλα…) καθώς και η απουσία συναδέλφων από άλλες δομές πλην του 18ΑΝΩ.

Είναι σαφές πως βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή: Η δημόσια υγεία καταρρέει υπό το βάρος της υποχρηματοδότησης και των μνημονιακών επιλογών (ΕΟΠΥΥ, λουκέτα νοσοκομείων, ψυχιατρεία κοκ). Στις δομές αντιμετώπισης της εξάρτησης  ο ΟΚΑΝΑ αποτελεί τον πρώτο στόχο,  όχι λόγω της «κακοδιαχείρισης» ή του «υποβαθμισμένου έργου» του αλλά λόγω του ότι η υποκατάσταση μπορεί  να αποφέρει κέρδη.  Από τη νέα διοίκηση  δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα άλλο εκτός από το να  συνεχίσει την πολιτική της προηγούμενης (a propos, οι φήμες λένε ότι ο Οργανισμός «ανήκει» (!) στο ΠΑΣΟΚ – οπότε από ‘κει και ο επόμενος πρόεδρος).


Κι όσο για μας … Ο αγώνας δεν είναι «από χέρι» χαμένος. Καθόλου. Φτάνει να χτίσουμε μια πραγματική ενότητα (στην καθημερινή πράξη, όχι στις διακηρύξεις), να είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι. Ο μόνος χαμένος αγώνας, όπως έχουν πει πιο σοφοί  από μας, είναι αυτός που δεν δόθηκε.

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ 22.12.2013


          1.  Δόθηκαν οι συνεντεύξεις τύπου ένθεν κακείθεν, παραιτήθηκε για δεύτερη φορά μέσα σε έναν μήνα (και για πολλοστή φορά από την αρχή της θητείας της) η Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, έγινε τελικά δεκτή η παραίτηση της και προς το παρόν τουλάχιστον παραμένουμε εργαζόμενοι, παρόλο που ο κ. Ρακιντζής με την βοήθεια των παπαγάλων της δημοσιογραφίας έδειξε ήδη τον δρόμο αρχίζοντας το θεάρεστο έργο του, αυτό της συκοφάντησης των εργαζομένων και της προετοιμασίας της κοινής γνώμης για τις επικείμενες απολύσεις. Η κ. Μαλλιώρη στην επιστολή της παραίτησης της λέει πως θα επιστρέψει στα καθηγητικά της καθήκοντα και θα συνεχίσει να ασχολείται με την εξάρτηση, οι περισσότεροι όμως από εμάς δεν θα έχουμε που να επιστρέψουμε και με τι να ασχοληθούμε μετά από τόσα χρόνια στον ΟΚΑΝΑ, αλλά αυτό ποσώς ενδιαφέρει την κ. καθηγήτρια, την κ. υφυπουργό, τον κ. Ρακιντζή, τους κ.κ. δημοσιογράφους και όλο το σινάφι των τροϊκανόυπαλλήλων.
Τόσο η κ. Μακρή όσο και η κ. Μαλλιώρη έδωσαν στους δημοσιογράφους από έναν ογκώδη φάκελο με έγγραφα, επιστολές κλπ, τα οποία υποτίθεται ότι επιβεβαιώνουν τις εκατέρωθεν κατηγορίες. «Έκανες τους εξαρτημένους πειραματόζωα» λέει η μια «Όχι, βέβαια. Εσύ μου είπες να κάνω απευθείας ανάθεση» απαντά ή άλλη. «ΕΣΥ έκανες απευθείας ανάθεση» λέει η υφυπουργός  «και έφερες το νέο φάρμακο ενώ δεν είχε καν τιμή». «Ναι, αλλά είναι νόμιμο» ανταπαντά η Πρόεδρος. Και πάει λέγοντας…
Δεν έχει τέλος αυτή  η ιστορία και αν δεν ασχοληθεί κάποιος με εμπειρία στο αστυνομικό ρεπορτάζ δεν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς έγινε και ποιά από τις δυο πλευρές ήθελε την απευθείας ανάθεση αλλά είχε την εξυπνάδα να αλλάξει γραμμή

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ

                                              
Είναι ξεκάθαρο πλέον….

Από τη στιγμή που ενεργοποιήθηκε και η «ανεξάρτητη αρχή» του κ. Ρακιντζή, ως εμπροσθοφυλακή των μηχανισμών της Κυβέρνησης, για την κατασυκοφάντηση των Εργαζομένων του ΟΚΑΝΑ, δεν πρέπει να αμφιβάλλει κανείς ότι ο Οργανισμός κατά των Ναρκωτικών μπαίνει στον αστερισμό των απολύσεων, των συγχωνεύσεων, της συρρίκνωσης και του δήθεν εξορθολογισμού του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, προκειμένου να υλοποιηθούν οι μνημονιακές δεσμεύσεις.
  
Η συνταγή είναι γνωστή…
Συκοφαντούμε κυρίως τους Εργαζόμενους στα πλαίσια του κοινωνικού αυτοματισμού, απαξιώνουμε το έργο και τη σημασία της δουλειάς ενός φορέα προβάλλοντας τον με αυθαίρετο τρόπο ως κοστοβόρο χωρίς καμία αξιολόγηση της προσπάθειάς του, αποδομούμε στη συνείδηση της κοινωνίας τη χρησιμότητα ενός Οργανισμού μπροστά στην «τιτάνια» μάχη της «εθνικής σωτηρίας», και εφαρμόζουμε τις πολιτικές δημιουργίας κοινωνικών ερειπίων.
  
Τα ενεργούμενα αυτής της ιστορίας αποκαλύπτονται…
Άξιος ο μισθός του κ. Ρακιντζή,

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

ΤΑ ΔΙΣΚΙΑ ΒΟΥΠΡΕΝΟΡΦΙΝΗΣ, ΟΙ ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΤΡΑΧΙΑ

(ή αλλιώς ιστορίες για αγρίους - ή μήπως (πολύ) άγριες ιστορίες;)

Τι ξέρουμε μέχρι σήμερα:
Από εξαετίας (από τις αρχές του 2008), με το σπάσιμο της πατέντας του Subutex της Reckitt Benckiser, ο ΟΚΑΝΑ προμηθεύεται το Prenorvine  (γενόσημο εταιρείας Rafarm). Τα πρώτα 3 χρόνια είχαμε σημαντικές αμφιβολίες για την ποιότητα του φαρμάκου (τουλάχιστον για τη διαδικασία και τις συνθήκες τυποποίησης): Όχι μόνον παράπονα ασθενών και ανάγκη αναπροσαρμογής πολλών δόσεων, αλλά και  τριμμένα ή λιωμένα χάπια μέσα στις συσκευασίες, άλλο χρώμα σε κάθε παρτίδα (κορυφαία η παρτίδα όπου, αντί να είναι άσπρα, τα χάπια ήταν κιτρινωπά με μαύρα στίγματα!) κοκ Τα προβλήματα αυτά ήταν γνωστά και στη διοίκηση (έγγραφα από μονάδες) και στην εταιρεία (η οποία έφτασε να αντικαταστήσει παρτίδα σε μονάδα της περιφέρειας). Αυτά τα στοιχεία μεταφέρθηκαν και στις επιθεωρήτριες  του Ρακιτζή (οι οποίες μάλλον  δεν κατάλαβαν τι λέγαμε και δεν έδειξαν κάποιο ενδιαφέρον να καταλάβουν…). Η αλήθεια είναι ότι την τελευταία τριετία δεν εγείρονται ερωτήματα για την ποιότητα του φαρμάκου.
Η εταιρεία Viogen Pharmaceuticals (πρόκειται για φαρμακαποθήκη στην Καλλιθέα) ιδρύεται το 2009 και εισάγει 5 μόνον φάρμακα: 4 ορμονικά σκευάσματα (για καρκίνο προστάτη) και Βουπρενορφίνη σε άφθονες μορφές (η οποία, θυμίζουμε, είναι φάρμακο που δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο αλλά μόνον στις δομές του ΟΚΑΝΑ):  http://www.viogen.gr
Στις 31.01.12 το Buprenal παίρνει άδεια κυκλοφορίας, ενώ στις 20.06.12 (ΦΕΚ 2024/Β/20.06.12) υπάγεται στον πίνακα Δ.
Στη 44η συνεδρίαση του ΔΣ του ΟΚΑΝΑ 25.07.12 το ΔΣ του ΟΚΑΝΑ αποφασίζει την προμήθεια ποσότητας του Buprenal και τη διάθεσή του σε μικρό αριθμό μονάδων για αξιολόγηση της κλινικής εφαρμογής και σύγκρισης με το ήδη χρησιμοποιούμενο σκεύασμα.
Τον Οκτώβριο του 2012, το σκεύασμα χορηγείται δοκιμαστικά σε κάποιες μονάδες. Το γεγονός σχολιάζεται ποικιλοτρόπως και εντόνως από την πλειοψηφία (των γιατρών τουλάχιστον) καθώς δεν είναι καθόλου σύνηθες το φαινόμενο να «δοκιμάζεται» με αυτόν τον (παράτυπο;) τρόπο ένα φάρμακο.
Στις 13.11.12 η διοίκηση ζητά από τις μονάδες που το χρησιμοποίησαν να συμπληρωθεί έντυπο αξιολόγησης. Απ’ ότι ξέρουμε, η συντριπτική πλειοψηφία των μονάδων ανέφερε προβλήματα με το νέο σκεύασμα. Τα πιο συχνά, μεταξύ άλλων, ήταν τα εξής:
  1. Μεγάλο ποσοστό των ασθενών ζήτησε αύξηση της δόσης γιατί εμφάνιζε συμπτώματα στέρησης
  2. Τα χάπια των 2 και των 8mg ήταν ίδια σε σχήμα και μέγεθος και πολύ μικρά (χαρακτηριστικά οι ασθενείς τα ονομάζουν «φακές»), οπότε, σύμφωνα με τους νοσηλευτές των μονάδων, υπήρχε μεγάλη δυσκολία  στη χορήγηση (κίνδυνος λάθους).
  3. Το χάπι (πιθανότατα λόγω του ταλκ

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ 08.12.13


1. Για το άρθρο της Ελευθεροτυπίας και τους Οργανισμούς που θα χρησιμεύσουν ως δεξαμενή απολύσεων, δεν έχουμε να πούμε κάτι. Το διαβάσατε. Θα θέλαμε όμως να πούμε, ενάντια σε κάποιες φωνές που ακούγονται αλλά και στην (ενίοτε πιο εκκωφαντική) σιωπή των πολλών, πως –ακόμα περισσότερο σ’ αυτή την περίοδο – δεν εξυπηρετεί τους εργαζόμενους και τους ασθενείς του ΟΚΑΝΑ  καμιά «ομερτά». Δεν θα υπερασπιστούμε αδιακρίτως όλες τις διοικήσεις, ούτε καν όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από το τι κάνουν, όποια στάση κι αν κρατούνε «για να μην δώσουμε όπλα στον αντίπαλο». Θα υπερασπιστούμε συλλογικά το έργο του ΟΚΑΝΑ, το δικαίωμα των ασθενών σε δημόσια δωρεάν και ποιοτική θεραπεία και το δικό μας δικαίωμα στη δουλειά. Μόνον έτσι, όρθιοι και αποφασισμένοι, μπορούμε να κερδίσουμε. Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού και κατευθυνόμενα από συμφέροντα, αν όχι αλλότρια, τουλάχιστον άγνωστα.

2.Συνεχίζεται η σαπουνόπερα υφυπουργού – διοίκησης. Με συνέντευξή της στα Νέα η πρόεδρος καταφέρεται κατά της υφυπουργού: https://www.google.com/url?q=http://www.ygeia360.gr/el/component/fpss/track/3376/L2VsL21lZGljaW5lL2l0ZW0vNzkyNC3OvM6tzr3Oty3OvM6xzrvOu865z47Pgc63Lc-Dz4TOsS3Ovc6tzrEtzrctzrbOrc-Ez4TOsS3OvM6xzrrPgc6uLc-Dz4DOuc67z47Ovc61zrktz4TOv869Lc6_zrrOsc69zrEtzrrOsc65Lc61zrzOrc69zrE,&ct=ga&cd=NTgwMzg2NDA2MTgzODc2NzM2MA&cad=CAEYAA&usg=AFQjCNFChbYc38wEKTF7NvF0RBEZx6o67g  
Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται τόσο ο έλεγχος στη χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης όσο και η προετοιμασία διενέργειας του διαγωνισμού για τη Βουπρενορφίνη.
Η συνέχεια στις οθόνες (;)

3. Η συλλογική σύμβαση και πάλι δεν υπογράφηκε

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΜΕΣΗΣ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΕΚΛΟΓΩΝ


Η Αριστερή Συσπείρωση προσπάθησε πολύ (μάλλον περισσότερο απ’ όσο όφειλε) να ακολουθήσει ενωτική πορεία στα πλαίσια του ΔΣ του Συλλόγου όλη την προηγούμενη περίοδο. Όμως ακόμη και με την πιο διευρυμένη έννοια της ενότητας υπάρχουν ορισμένα όρια τα οποία δεν είναι πλέον δυνατόν να υπερβούμε. Συγκεκριμένα:
Οι εκλογές του Συλλόγου έπρεπε να έχουν γίνει από πέρυσι τον Νοέμβριο. Συμφωνήσαμε να παραταθεί η θητεία του ΔΣ για ένα μικρό χρονικό διάστημα λόγω της συγκεκριμένης συγκυρίας που επικρατούσε εκείνη την περίοδο (η οποία, βέβαια, τροποποιείται προς το χειρότερο όσο περνούν οι μήνες). Δεν συμφωνήσαμε όμως να παραμείνουμε εσαεί και ελέω Θεού σε μια Προσωρινή Διοικούσα. Την ίδια περίοδο μάλιστα που επαπειλείται η συγχώνευση του ΟΚΑΝΑ με ό,τι αυτό συνεπάγεται, που δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση εργασίας και που ετοιμάζονται (αν δεν εφαρμόζονται ήδη) δραστικές αλλαγές στο πλαίσιο χορήγησης των υποκατάστατων.
Είναι ξεκάθαρο πως οι αντιρρήσεις μας δεν αφορούν θέματα «στυγνά γραφειοκρατικών διαδικασιών». Η τήρηση των διαδικασιών είναι πολιτικό θέμα – όπως και η μη τήρησή τους. Ακόμα περισσότερο η επιλεκτική επιμονή σε τυπικά ζητήματα, όταν την ίδια στιγμή έχουμε «καταπιεί» σειρά παραβάσεων των χρόνων, τύπων και διαδικασιών (όπως έλεγαν οι γιαγιάδες μας, «ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ’ αλεύρι»).
Οι καιροί απαιτούν, περισσότερο από ποτέ, την ενίσχυση των συλλογικών διαδικασιών και τη συστράτευση των εργαζομένων στον κοινό αγώνα, ενάντια στη λογική της ανάθεσης. Κι αυτή την κοινή υπόθεση σε καμιά περίπτωση δεν εξυπηρετεί η εικόνα συνδικαλιστών, που ενώ έχουν εκλεγεί προ τετραετίας (ουσιαστικά πριν τον ορυμαγδό των μνημονίων)  παραμένουν στις καρέκλες τους σαν να μην συμβαίνει τίποτε.   
Δεν μας επιτρέπεται να